|
In de tweede klas kwamen juffrouw Willems
en ik overeen dat ik zou blijven zitten. Zo erg vond ik dat niet, sterker nog, het kon me in die tijd allemaal "roesten".
Thuis gekomen moest er een plan de campagne gemaakt worden om die jongen toch op het goede spoor te krijgen. Het werd zoals
de pater op de broederschool reeds had voorspeld, de LTS.
Eerst had ik plannen voor de wilde
vaart maar daar was mijn wiskunde niet goed genoeg voor, het werd autotechniek LTS C-niveau(MAVO 3 niveau). De derde en de
vierde klas waren geen probleem, met vlag en wimpel! Ik was automonteur.
Bij de Ford te Loosduinen
mijn tweede monteurs diploma gehaald en twee jaar gewerkt. Daarna begon het weer. Ik kon wel voor mezelf beginnen samen met
een collega/klasgenoot. Dit ging even leuk, alles zwart samen met een uitkering en thuis wonen. Totdat die ouwe zei "en nu
ben ik het zat, ik heb een baan voor je geregeld bij de Opel Riva en je gaat nu solliciteren!" Zo gezegd zo gedaan. Ik werd
aangenomen en heb daar 8 jaar gewerkt. In die tijd heb ik mijn eerste monteurs, patroons, APK keurmeester en middenstands
diploma gehaald. Verder heb ik daar als plaatsvervangend werkplaatschef, receptionist en planner gewerkt. In de tussentijd
getrouwd met een liefje wat ik had opgeduikeld tijdens de roerige KMD tijden. Helaas na dertien jaar samen(waarvan twee getrouwd)
gescheiden. Ben toen weggegaan bij de Opel omdat ik iets anders wilde. Ik ben gaan werken bij de Harting Bank. Dit is een
bedrijf wat revalidatie toestellen en vervoersmiddelen maakt, repareert en aanpast voor lichamelijk gehandicapten en spastische
mensen. Zo'n twee jaar gewerkt en het ook naar mijn zin gehad. Maar ja de benzine en rubber luchten begon ik weer te missen
en eindelijk iets gedaan wat ik eigenlijk toentertijd wilde, motormonteur.
 Terecht gekomen bij Motor Mercuur op de Pletterijkade(om
de hoek bij de Geleenstraat, de Haringkoning en het Rijswijkseplein). Hier heb ik 5 jaar gewerkt en het goed naar mijn zin
gehad. Ik was in die tijd vrijgezel(was ook erg leuk!). In het vijfde jaar wilde ik gaan racen. Dit werd niet in dank afgenomen
door mijn werkgever aldaar dus ik besloot mijn ontslag te nemen en mijn heil ergens anders te zoeken, al wist ik nog niet
waar.In de motorbladen had ik het een en ander gelezen over een internationaal racer in Amsterdam en besloot deze man een
bezoek te brengen. Uit dit bezoek kwam een baan als Internationaal Racemonteur. Het was een prive-team wat meedraaide
bij de eerste vijf. Bij dit team heb ik zo'n 2.5 jaar internationaal gewerkt. We zijn Nederlands kampioen geworden, een keer
vierde en een keer zevende Europees kampioen. Daarna verhuist naar een ander Amsterdams team en daar ook nog twee jaar gewerkt. Met
deze teams heb ik veel Europese circuits bezocht, verschillende in Amerika, Japan en een uitje naar het Hong Kong circuit
Macau. In deze tijd werkte ik in een motorzaak in Nieuw Vennep op een nul-uren contract. Nou ja je begrijpt op een dag kwam
ik thuis(gelukkig na het seizoen) lag er een brief van de bank op de mat of ik mijn huis even wilde betalen want anders wisten
zij wel een andere eigenaar. Ik moest wat anders.De racerij bracht te weinig op en ik was te weinig thuis de kosten te
betalen.Taxichauffeur geworden.
Dag en nacht gewerkt en heel veel meegemaakt.
Het programma "Taxi" is niet verzonnen. In die tijd kwam ik een zwager tegen van een goede vriend van mij die voor zich zelf
begonnen was. Hij was een reinigings service begonnen voor computer en randapparatuur(printers). Dit leek me wel wat om weer
even op het rechte pad te komen. Dit bedrijfje liep zo goed dat we ook reparaties gingen doen. De materie lag me wel dus een
TD opgezet en deze wat uitgebreid. Het bedrijfje viel onder een Franchise onderneming en daar viel uiteindelijk ook mijn TD-tje
onder. Natuurlijk kon er iemand niet uit de kas blijven en een faillisement kwam om de hoek. Ik had de bui al zien hangen
en had gesolliciteerd bij de firma Microfix te Leiden. Dit bedrijf deed hetzelfde wat ik deed. Ik werk daar sinds 2000
en ben nu Senior Field Service Engineer printerdivision en trainer van de binnen en buitendienst. Ik zal even
uitleggen wat hier boven staat. "Senior" is omdat ik t.o.v. de rest een ouwe lul ben(43, de directeur is twee jaar ouder geloof
ik), "Field Service" is gewoon buitendienst. "Engineer" is monteur. De rest spreekt voor zich. Eerlijk gezegd had ik nooit
gedacht ooit nog eens les te gaan geven. Het werk bestaat uit het repareren, installeren en onderhouden van printers/faxen/copiers/grafische
printers in small en medium bussiness en enkel landelijke accounts. Echt leuk werk. Veel onderweg met veel wisselende kontacten.
Het bedrijf bestaat nu zo'n veertien jaar waarvan ik in het vierde jaar zit.
|
|
Burgelijke staat:
Een lieve vriendin
Pascalle, ontmoet op het ILSE OF MAN. Bij de echte
motorrijders wel bekend.
Daar heb ik twee zoons van mogen bekomen.
Een van bijna 2 en een van
Januari 2004. De heren heten (in dezelfde volgorde) Koenraadt (Koen) en Egli
Vincent(Egli
of Vincent wat je wil). Egli is genoemd (zoals wederom de echte
motorrijder zal weten)naar de mooiste cafe racer die ze
ooit gemaakt hebben.
(zie foto). Fritz Egli is een Zwitserse framebouwer en Vincent is een
Engelse motor. Ik woon
in Tiel (ja ja) in een nieuwbouw wijk (ja). Ook dit heeft
redenen : Pascalle komt uit Maastricht ik uit Den Haag, ik werk
landelijk en
Pascalle in Utrecht, en dertig jaar geleden zei F Jacobse het al "DE HAAG IS EEN
GETOO IN WORDING". Ik
heb er veertig jaar gewoond en ik hoef er niet
meer terug. De stad blijft mooi en trekken maar hij is te druk en te slecht.
Hobby's
zijn natuurlijk het rijden op, en sleutelen aan motoren.
Tegenwoordig klassiekers, je wordt een dagje ouder.
Verder
heb ik mijn Opel Kapitein uit 1961 nog waarmee we met de familie
er nog wel eens op uit trekken om te gaan picknicken
hier op de Veluwe.
Ik hoop dat het allemaal goed met jullie gaat en in goede gezondheid.
Mazzel.
|
